Svona er það nú...

Í dag fór ég á framboðsfund í Samtökunum 78, fínn fundur skal bara segjast og alltaf gaman að fara á fundi þar sem maður er frekar fræddur um hlutina samtímis því sem maður er að fræða aðra um hvað maður vill gera í þeirra málum sérstaklega minnihlutahópanna.  Það sem vakti athygli mína og annara frambjóðanda var að fulltrúi Mannréttindaskrifstofu var þarna á staðnum og sagði okkur frá vanda transgender fólks, þ.e. fólks sem hefur farið í kynskiptiaðgerð.  Fólkið þarf að búa við það að vera vitlaust kynskráð í kerfinu í allt að tvö ár eftir aðgerð.  Til dæmis er enn skráð fyrra kyns nafn í kerfinu til dæmis í vegabréf er karl skráður karl eftir að hafa farið í kynskiptiaðgerð og orðið kona í tvö ár.   Í Bretlandi eru til lög um þetta sem virka um leið og þegar búið er að fara í kynskiptiaðgerðina þá breytist allt samstundist í kerfinu, nafn og kyn.  Þessu þarf að huga að hérlendis. Eftir mánuð kemur út niðurstaða rannsóknar sem Mannréttindaskrifstofa hefur gert um þetta vandamál.   Annars var mest rætt um að samkynhneigðir fengu að fá blessun síns trúfélags við giftingu.  Það er auðvitað sjálfsagt mál, allavega finnst það öllum nema kannski nokkrum prestum.  Mér finnst sjálfsagt mál að fólk fái að gifta sig sama hversu kynhneigð það hefur í því trúfélagi sem það hefur aðhyllst eða öllu heldur meðtekið frá unga aldri.  Þetta er sjálfsagt mannréttindamál.

 

Ég hef farið á nokkra fundi undanfarið.   Á einum fundi sem ég fór kom upp umræða um eftirlaunafrumvarpið og það óréttlæti sem af því er, fólk er kannski ekki alveg að skilja muninn á því og almennum lífeyrislögum.  Það má í stuttu máli segja að munurinn felst í því að lífeyrisréttindi eftirlaunafrumvarpsins vaxa á ógnarhraða miðað við það sem almennt gerist hjá launafólki.  Enginn tekjutenging er í eftirlaunafrumvarpinu fræga, þannig séð getur sá sem þiggur greiðslur samkvæmt eftirlaunafrumvarpinu getur fengið laun annarstaðar án þess að lífeyrisréttindi hans skerðist að einhverju marki.  Ef almennur lífeyrissjóður verður tómur, þá er hann bara tómur og hinn almenni launamaður sem hefur kannski greitt í sjóðinn allt sitt líf fær þá ekkert meira greitt en samkvæmt eftirlaunafrumvarpinu getur þetta ekki gerst því þá tekur ríkissjóður við og greiðir það sem greiða þarf áfram eins og ekkert hafi ískorist.  Svo það ætti því bara að segja burt með óréttlæti eftirlaunafrumvarpsins. Svo einfalt er það.