Er einhver munur á?

Margrét Sverrisdóttir gerði kostnað við tannlækningar og tannréttingar barna og unglinga að umtalsefni í pistli sínum á bloggsíðu sinni.  Ég hugsaði þetta mál aðeins og hef oft heyrt svimandi háar upphæðir í þessu samhengi og reikna með að sennilega gæti ég líka þurft að greiða fyrir tannréttingar á börnum mínum og punga þar með út heilu eða hálfu bílverði í það verk og orðið þar með öreigi eftir heimsókn á tannlæknistofu eins og einn bloggarinn komst að orði.

En já, það er eitt sem ég hef velt svolítið lengi fyrir mér í þessu sambandi.  Það er kostnaðurinn við kuðungsígræðslur.  Kuðungsígræðsla er gerð til að nýta heyrnaleifar sem fyrir er betur.  Sem sagt innbyggt heyrnartæki knúð elktróðum til að vekja heyrnarfrumur til að heyra.  Eitthvað í þá áttina. Kuðungsígræðsla er gerð með skurðaðgerð erlendis.  Tryggingarstofnun Ríkisins greiðir allan kostnað við kuðungsígræðslu hjá þeim sem þurfa á henni að halda óháð aldri.  Ein kuðungsígræðsla kostar samkv. svari heilbrigðisráðherra við fyrirspurn minni um það mál árið 2004, fjórar miljónir íslenskra króna.  Kuðungsígræðslu fylgir mikil eftirmeðferð hjá heyrnarfræðingi og talmeinafræðingi, í flestum tilfellum þarf að mæta nokkrum sinnum á viku til þjálfunar að láta kuðungsígræðsluna virka.  Sú þjálfun er einnig greidd af ríkisfé og tekur í flestum tilfellum ef um barn væri að ræða öll grunnskólamenntunarár þess.  Bili eða komi upp gallar í kuðungsígræðslutækinu er hægt að fá nýtt og fá greitt af sömu stofnun sem fyrr. Þið getið sjálf reiknað út kostnaðinn. Ég er nokkuð viss um að hann er svimandi hár og gæti jafnvel orðið nærri kostnaði við tannréttingar.  Árið 2004 fóru um 7 einstaklingar í kuðungsígræðslu minnir mig og samkvæmt táknmáli götunnar fer þeim fjölgandi sérstaklega börnum, þannig að ég hef ekki á takteinum tölur yfir fjölda. En fjármagn í kuðungsígræðslu virðist vera ótakmarkað.  Það ótrúlega við þetta er að heyrnarlausir sjálfir og raunar allt alþjóðasamfélag heyrnarlausra mæla ekkert með þessari leið til að "heyra aðeins betur".  Þetta er í raun og veru heyrnartæki bara miklu umfangsmeira við uppsetningu þar sem segli er komið fyrir bak við beinið og á milli heilabörks.   Það hafa komið upp tifelli erlendis að aðgerðin sé áhættusöm og get mögulega lamað andlitstaugar.  Það er hægt að telja upp aðra ókosti fyrir þessu líka eins og til dæmis það að öll þjálfun tekur mikinn tíma og skyggir þar með á allt tómstundar og félagslíf hjá barni svo dæmi sé tekið.  Og svo er táknmálið sagt óþarft. Útrymingarleið?   Ég ætla ekki að skrifa mikið meira um þetta en ég var bara að velta fyrir mér kostnaðinum í þessu samhengi.  Hver er munurinn á að hafa aðeins betri heyrn eða aðeins fallegra bros og betri tennur?  Eitt eiga þessir gjörningar hinsvegar sameiginlegt, það er það að læknar segja nauðsynlegt að gera þetta.

 

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 31.12.2006 kl. 20:26]

Ég er ekki nógu fróður um þessa kuðungaaðferð, hef rétt að eins heyrt af henni.  Mér þykir illt að vita um alla þessa áhættu sem þú lætur ligga að. En er ekki lífið  ein áhætta frá því fyrir getnað og langt fram yfir fæðingu eða allt til andláts.  Annars án gríns finnst mér að við þurfum að gera miklu meira til að rjúfa einangrun heyrnarlausra, bæði fyrir ykkur og allt samfélagið sem þarf á ykkur að halda.  Ég hef verið til sjós með heyrnarlausum mönnum og mér finnst mjög óréttlátt að einhver einn sé alltaf útundan.  Samfélagið gerir mjög lítið í þessu og sjálfur kannég því miður ekki neitt táknmál. Við þurfum leiðbeiningu frá ykkur og meðal annars þess vegna var frábært að fá þig á þing, þó það hefði verið alltof skammt.