Gay Pride

Maður skellti sér auðvitað í bæinn að sjá litskrúðugustu göngu ársins Gay Pride.  Alltaf gaman að horfa á gönguna dansa niður Laugaveginn. Ég var alveg við sviðið og fékk allan titringinn af tónlistinni beint í æð þegar aðaldagskráin fór fram og ekki skemmdi fyrir að táknmálstúlkur var þarna á sviðinu líka.

Það verður að segjast eins og er að mér fannst gangan vera í frekar styttra laginu en síðasta ár.  Kannski einmitt vegna þess að svo mikið hefur áunnist í baráttu samkynhneigðra þetta árið en engu að síður var ansi mikið um að vera og fullt tilefni til að fagna með þeim stórum skrefum sem stigin hafa verið í lagasetningu í því að samkynhneigðir hafi sömu réttindi og aðrir. 

Sonur minn týndi gemsanum sínum í göngunni og var það honum mikið áfall, enda bara tvær vikur síðan síminn var keyptur. Ég lét símann minn hringja aftur og aftur í hans síma og að lokum var svarað og var það víst lögreglan að tilkynna honum að sækja símann sinn á lögreglustöðina, einhver afar góðviljaður hefur því komið símanum á réttan stað og var þá mikil gleði hjá okkur.  Ekki vitum við hver það var en færum samt þeim sem það gerði bestu þakkir fyrir velvildina.  Gemsinn er mikilvægur hlekkur í samskiptum okkar því ekki getum við notað venjulegan talsíma hvar sem er.

 

Við hérna vorum ekkert að því að hanga heima í dag og skunduðum bara á Þingvelli og á leiðinni þangað komum við á Gljúfrastein og skoðuðum Halldór Laxness safnið. Það var bara gaman, þau fengu heyrnartæki sem leiddi þau í gegnum söguna en ég fékk bara blöðin og las mig inn í söguna með þeim.  Svo fórum við á Fræðslumiðstöðina á Þingvöllum og stoppuðum þar dágóða stund að skoða allan þann fróðleik um Þingvelli í tölvutæku formi.  Og það var meira segja hægt að kalla fram texta til að lesa sig inn í fræðsluna, mjög flott og góð lausn á aðgengi fyrir alla.

Við löbbuðum langt niður í Almannagjánni stoppuðum og fengum okkur nesti og gengum til baka. Keyrðum svo til Hveragerðis og á heimleiðinni lentum við í mikilli þoku á Hellisheiðinni.