Ráðstefna um tvítyngi

Eins og ég sagði þá er yndislegu fríi lokið og við tekur víst venjubundið líf.  Ferðasagan er í mótum og myndirnar sem eiga að fara í albúmið í vinnslu. Það kemur á næstunni.

Já, maður er sem sagt komin í venjubundið líf hér á skerinu, hefðbundin rútínuvinna byrjuð, börnin í skóla og ég að sinna mínu verki og núna er ég að undirbúa mig fyrir setu á pallborði í lok norrænar ráðstefnu sem fjallar um tvítyngi - táknmál og heyrnarskert börn. Mér var boðið að sitja umræðurnar með öðrum norrænum pólitíkusum. Vigdís Finnbogadóttur fyrrum forseta okkar er einnig boðið en hún er einmitt verndari táknmála á Norðurlöndum. Hún verður með erindi á ráðstefnunni.  Spennandi að fara og sjá hvað aðrir eru að gera í þessum málum og hugmyndir þeirra um tvítyngi barna -  tvítyngda kennsluaðferð heyrnarlausra/heyrnarskertra barna.  Einnig verður sér í lagi fróðlegt að heyra sjónarhorn norræna pólitíkusa um tvítyngi.

Ráðstefnan er haldin í Gautaborg 3.-4. september og ber heitið:  Döva og hörselskadede barns tvåspråkighed - Nordisk konferens.  Aðalumræðuefnið er:  "Teckenspråk eller talat språk? Ja, tack,"  Ráðstefnan er haldin með styrk frá Norræna menningarsjóðinum (Nordisk Kulturfonden).

Víða á Norðurlöndum er tvítyngisstefna í kennsluaðferð heyrnarlausra/heyrnarskertra barna, eins hérlendis.  Til að kennsluaðferðin eigi að heppnast fullkomlega verður barnið að búa við kjöraðstæður í þjóðfélaginu þar sem bæði málin eru metin til jafns þ.e táknmálið og talað mál.  Því miður eru hér á landi ekki fullkomnar kjöraðstæður fyrir því þannig að gloppur kunna að verða í aðferðinni.  Þetta segi ég af því að táknmálið er ekki viðurkennt og enn hömlur eða hindranir í að barnið geti fengið alltaf túlk við allar aðstæður og en stærsta málið er að innlent sjónvarpsefni er ekki textað þannig að barn í tvítyngisnámi finnur fyrir hömlum í að nema talað/skrifað mál í gegnum fjölmiðli og kynnast þar með innlendri menningu/atburðum til að vera virkt í tvítyngisnámi sínu.  Það er því líka stór ástæða fyrir því að aðgengismál hérlendis þarf mikið að laga sér í lagi ef stefna stjórnvalda "Aðgengi fyrir alla" á að standa undir sér.  

Sem sagt í stuttu máli svo tvítyngiskennsla eigi að heppnast fullkomlega og nýtast barninu alla lífsleið þess þá verður barnið verður að finna fyrir báðum málunum almennt í þjóðfélaginu þannig verður það jafnvígt á bæði málin, táknmál og skrifað/talað mál/lesmál.  Hvað mína skoðun á tvítyngdri kennsluaðferð varðar þá styð ég hana fullkomnlega.

Athugasemdir

[Aðalheiður Haraldsdóttir, 29.8.2007 kl. 08:19]

Rakst á síðuna þína og fannst afar fróðlegt að lesa hana.  T.d. það sem þú segir um tvítyngi heyrnarlausra og textun sjónvarpsefnis.  Reyndar var ég svo græn að halda að íslenskt táknmál væri orðið viðurkennt sem móðurmál heyrnarlausra og sorglegt til þess að vita að svo sé ekki.  Sjálf er ég útlendingur í Svíþjóð og nýt góðs af því að allt innlent sjónvarpsefni ríkisstöðvanna er textað á textavarpi.  Meira að segja beinar útsendingar eru textaðar jafnóðum.  Það þarf ekki að segja manni að það séu ekki til peningar fyrir þessu á Íslandi, þeim er bara kolvitlaust varið!  Gangi þér vel í baráttunni!